কবিতা
তুলিকাৰে জ্বলাই দিয়া
তোমাৰ শৰীৰৰ মেঘ
নিৰ্মেঘ আকাশৰ তলত
আমি বহিছিলো
সেউজীয়াই
আতৰ ঢালি
নদীৰ ঢলে
চুলি মেলি মেলি
জগাই তুলিছিল
মানুহৰ স্মৰণীয়া গান
নীলা
আৰু
শিলা।
তুলিকাৰে জ্বলাই দিয়া
তোমাৰ শৰীৰৰ মেঘ
নিৰ্মেঘ আকাশৰ তলত
আমি বহিছিলো
সেউজীয়াই
আতৰ ঢালি
নদীৰ ঢলে
চুলি মেলি মেলি
জগাই তুলিছিল
মানুহৰ স্মৰণীয়া গান
নীলা
আৰু
শিলা।
No comments:
Post a Comment